Keizerbitter 100 cl.

Eenmaal gerijpt ontstaat een prettige, zacht-zoete citrussmaak met een bittertje in de afdronk.

Om de mogelijke oorsprong van Keizerbitter te achterhalen, moeten we zo´n 200 jaar terug in de tijd. De woelige jaren tussen 1800 en 1810. De jaren van Napoleon de Bonaparte. Napoleon moderniseerde de oorlogsvoering drastisch. Met snelmarsen wist hij zijn legers aanzienlijk sneller op het slagveld te krijgen dan zijn tegenstanders. Zo kon hij de beste posities innemen en het moment van de aanval bepalen. Deze snelmarsen vergden natuurlijk het uiterste van zijn manschappen, met als gevolg grote vermoeidheid en.... dorst! Tussen de veldslagen door was het één van de soldaten die een drank brouwde die later befaamd zou worden onder de voor de hand liggende naam 'Keizerbitter'. De ingrediënten - perziken, zoethout, abrikozen, laurierkers, anijsolie en citroenschil - vond hij onderweg in de natuur. Bovendien voegde hij hier meer dan 30 verschillende kruiden aan toe. De dorst van de soldaten was gelest en het moreel versterkt. Hoe dit drankje zijn uiteindelijke weg vond naar de lage landen vertelt de legende niet. Maar is dat zo belangrijk? Belangrijk is dat Keizerbitter nog steeds volgens het aloude recept wordt bereid. Een recept waarin natuurlijke ingrediënten en een langdurige rust een belangrijke rol spelen. In sterk geconcentreerde vorm ligt Keizerbitter namelijk maandenlang in grote stenen potten te rijpen, alvorens het gebotteld wordt in de beschermende bruine fles. Eenmaal gerijpt ontstaat een prettige, zacht-zoete citrussmaak met een bittertje in de afdronk. Vandaag de dag drinken we Keizerbitter puur of 'on-the-rocks'. Heel verrassend is Keizerbitter 'in-the-mix'.